K – Mieszkamy na dziewiętnastym piętrze, za oknem czterdziesto piętrowe sypialnie. Strasznie siąpi. Od paru dni nie ruszam roweru, nie wychodzę z domu. Staram się pożytecznie skonsumować ten czas, chociaż nie wiem po co.. błogostan, stan w którym zapominasz co to znaczy musieć.

Już prawie północ, jak pisał Paul Auster, powoli gasną światła w okolicznych wieżowcach ze szkła. Tylko to nie jest Nowy Jork.

Przejrzałem tegoroczne zdjęcia i odnalazłem Tajlandię- brudną, spoconą, zatęchłą, turystyczną. Chciałbym tam wrócić i poszukać tej z wyobrażeń.

K- We live on 19th floor and on the other side we can see as tall as 40 floors buildings.  It’s damp. I have not left the flat for couple of days, not touched my bike. I’m trying to use the time productively, not sure why…this beautiful feeling of doing nothing, when you forget what it means to ‘must’ do something.

It’s almost midnight, as Paul Auster said, slowly the lights are out in the neighboring high flats. But this is not New York.

I have looked through the photographs and found Thailand – dirty, sweaty, touristy. I would like to go there again and find the one from my imagination.

_